ကဗျာ

ပြည်သူ့အသံ

သူ့ဘာသာသူ ‌ခွေ

အိပ်နေတဲ့ ခွေး

ခွေးကိုနင်းရင် ခွေးကိုက်ခံရတတ်တာပဲ။

လယ်သမားဆိုတာ

လယ်ထဲနေရမှာ

ဘာလို့ လမ်းပေါ်ရောက်လာရသလဲ

ကျောင်းသားဟာ

စာသင်ခန်းထဲ ရှိရမှာ

စာကြည့်တိုက် မျက်နှာကျက်ထဲက ဖုန်မှုန့်တွေ

လင်းခါး

ပညာမတတ်တော့

ခေါင်းချလိုက်တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာပဲ

ကြာနီကန်နဲ့ ဂျွန်လင်နွန်ကို တစ်တန်းတည်းထား ကြိုက်မိတယ်

ဝီစကီကိုလည်း အရသာမခံတတ်ခဲ့ဘူးကွယ်။

ပညာမတတ်တော့

ဘယ်လောက်ခုန်ခုန် ဖုန်မထ

သူများဒိုင်ယာရီ ခိုးဖတ်တယ်

အချစ်နဲ့ ဟင်းလင်းပြင်

ငါ ငိုနေစဉ်

မုန်ညှင်းတွေ ချဉ်သွားခဲ့

မင်း ရယ်နေတုန်း

ဒိုင်နိုဆောတွေ မျိုးသုဉ်းခဲ့

ငါ အိပ်နေတုန်း

*ဇီမာလမ်းဆုံ*

*အနာဂတ်အတွက်ကဗျာ*

*ပန်းခြံအတွင်း၌ ကျဆုံးသူများ*

အနဲဆုံးဝါဒီရဲ့အများဆုံးလိုအပ်ချက်

မသေခင်

ဆန်ဆေးရေ လီတာ တသန်းဝယ်မယ်

အိပ်မက်အရှည်ကြီးတွေ မမက်တာကြာလို့

အိပ်ရာပျော့ပျော့တွေ ဝယ်မယ်

စတော်ဘယ်ရီနံ့ ကွန်ဒုံးတဗူးတော့ ဝယ်သွားချင်သေးတယ်

နေလုံးနဲ့ ပုရွတ်ဆိတ်ရဲ့ ညာဘက်ပေါင်ကိုတော့ လက်ဆောင်ရလိုက်တယ်

ကလေးကာတွန်းတွေအတွက် အသုံးပြုရင်

စတီးချောင်းနဲ့ အာတာပူစီ နဲနဲတော့လဲ လိုဦးမယ်

ချိန်းတဲ့ညနေ

လေယာဉ်ဆင်းသက်တာနဲ့

လေယာဉ်ပျံတက်သွားတာ

ဘယ်မြင်ကွင်းကို ပိုသဘောကျသလဲ တဲ့

ငှက်အော်သံကို ကြားရတဲ့အခါ

ငှက်ကို မြင်ချင်စိတ်ဖြစ်သလား တဲ့

အဲဒီလို မေးခွန်းတွေ

ငါဖြင့်

တဘဝလုံး မဖြေဆိုဖူးဘူး

လက်လျှော့ထားပေမယ့်လဲ အိပ်မပျော်ရတဲ့အကြောင်းတွေ

အိပ်စက်ခြင်းကို မယုံပေမယ့်လဲ

လူဟာ အိပ်ရတာဘဲ

ဓာတ်လိုက်ပြီး ကားသွားတဲ့

ခြင်သေတွေဆီ အိမ်မြှောင်တွေရောက်မလာဖို့

ဘယ်သူမှ မတတ်နိုင်ဘူး

တညလုံး ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ထဲ ကြွက်က အစာရှာနေတယ်

အကုန်လုံး ဒီလိုပါပဲ

ဘုရင်ဖြစ်ဖြစ်ချင်း ပထမဆုံးချမှတ်တဲ့ အမိန့်တော်က

မျက်နှာတောနက်

ဘုရားစင်ပေါ်ကနေ ညညဆို

ငါသိတဲ့ ဘုရားတွေထဲက မဖြစ်နိုင်တဲ့

မျက်နှာတခုထွက်လာတယ်

ဘုရားသောက်တော်ရေတွေသောက်

ဘုရားပန်းတွေ ချိုးပြီး ကောင်းကင်ဆီ တက်တက်သွားတယ်

ပန်းခြံထဲက ကြေးရုပ်ရဲ့ အပေါ်ကုတ်အကျႌထဲကနေ

မျက်နှာတခုဟာ ပန်းခြံပိတ်ချိန်ဆိုထွက်လာ

သံလမ်းတဖက်က အဖြူဆိုင်ထဲဝင်ဝင်သွား

ခံရတော့ကလေးတွေ

ကမ္ဘာပြားပြီဆိုပြီး အဲဒီကောင်တွေ ဖောက်ပြန် ၊

အာရှတန်ဖိုးဆိုပြီး

အဖိနှိပ်ခံတွေရဲ့ ခြေထောက်ကို တက်နင်း ၊

ခံရတာ ကလေးတွေပဲ ။

စစ်ကြီးဟာ ခေတ်ကြီးကို မီးခိုးမှိုင်းတိုက်လိုက် ၊

ခေတ်ရဲ့ဖင်ကနေ ခေါင်းအထိ သပ်လျှိူ ရိုက်သွင်းလိုက်

သေရတာ ကလေးတွေပဲ

ခံရတော့ ကလေးတွေပဲ ။

လူငယ်တစ်ယောက်

မြနေတဲ့ ဝါကျနဲ့ ဂစ်တာကို ဓါးလို လွယ်ထားပေါ့

ထိုလူငယ်တစ်ယောက်

ဘယ်ဘက်လက်မောင်းမှာ

တယောနဲ့ တယောပေါ်က စာအုပ်တစ်အုပ်ပုံ မင်ကြောင်ထိုးထားတဲ့

လူငယ်တစ်ယောက်

လက်ဖက်ရည်ဆိုင် စားပွဲထိုးကို ငေါက်မိတယ်

ငေါက်ပြီး ပြန်ဝမ်းနည်းနည်းနေတတ်တဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်

ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေစာအုပ်ကို ဘောလုံးလို ပစ်ကန်ထည့်လိုက်ပြီး

ယနေ့တလမ်းသွား

ချိန်းကြိုးစက်သီးကြီးများဖြင့်

တဗျစ်ဗျစ်ဆွဲတင်လိုက်သည့်အခါ

ယနေ့သည် ပုံပျက်ကာ ရောက်ရှိလာရပြီ

ယနေ့ကို ကတ်ထူခန့်ချုပ်အဖုံးများဖြင့်

မွှမ်းမံထားသည်

နေပြင်းလျှင် ကော့တက်လာပြီး

ရေစိုလျှင် ပြဲရွဲသွားတော့မည်

ပိုမြန် လေ ပိုလေးလေ

အပွင့်ထက် အရွက်က ပိုဆန်းကြယ်

တိမ် တွေထက် နွားရေက ပိုအကွက်လှ

တံတွေးထွေး အဝေးပြိုင်တဲ့ အရွယ်ပဲ

ခွေးထက်ပိုအူတဲ့ မီးခိုးပဲ

ငယ်ရတာ မုန့်ချိုတခဲမှန်း မသိတော့

ခိုလည်ပင်းကို ပစ်လိုက်မိတယ်

စီးနေတဲ့ မြစ်ထက် ထွန်းနေတဲ့ သောင်က

လွမ်းစရာ ပိုကောင်းခဲ့ပြီ။ ။