ကဗျာသမားရဲ့မှတ်စုများ-lynnkharnote

#LynnKharNote 41 သံသရာတလျှောက် သုံးဆယ့်တစ်ဘုံလုံး၌ ကြုံခဲ့ဖူးသမျှ ယုန်ပညာရှိတိုင်းသည် နှာစေးနေကြသည်ချည်း ဖြစ်၏။ ဆင်းရဲမွဲတေမှု ဒီဂရီ အမြင့်ဆုံးသို့ ရောက်ရှိသွားသောအခါ လူထု၏ တုံ့ပြန်မှုသည် ပါဝါရိန်းဂျားများကို အနားပေးလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်ပြီး ၎င်းကာလသည် သစ်ရွက်ခြောက်များပေါ်သို့ သစ်ရွက်ခြောက်အသစ်များ ခုန်ဆင်းကြွေကျလေ့ရှိသော ကာလမျိုး ဖြစ်ပါသည်။ လူရွှင်တော်များက ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီများကို ဝတ်ဆင်ကာ ပြက်

မာရ်နတ်မင်းမှာ လက်ရုံးတထောင်ရှိသော်လည်း ငါတို့တွင်ကား နှောင်ကြိုးမှအပ ဆုံးရှုံးစရာမရှိပေ။ လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် မပျော်ရွှင်တတ်ကြသော ဘုရားစောင်းတန်းမှ လှေကားထစ်များ၊ စံပယ်ပန်းသီသော အပ်ချည်ကြိုးများ၊ ဘုရားခြေရင်းရင်ပြင်တွင် လွင့်ပါးနေကြသော ဖိနပ်ထည့်ကျွတ်ကျွတ်အိတ်မည်းများနှင့်အတူ ငါတို့သည် အဝိဇ္ဇာ ဖုံးပေစွ၊ တဏှာအစွဲ ကြီးပေစွ၊ မကျွတ်မလွတ် ရှိပေစွ။ ထို့ကြောင် ငါတို့သည် မြစ်တဖက်တွင် ရင်ကွဲနာကျ ငိုကျန်ရစ်သော